“Schrijf je ook eens een blog over Bali met kids, Dais?” Die vraag krijg ik regelmatig. Maar zonder kids is het lastig inbeelden waar het leuk is, of wat wel en niet werkt als je een koter bij je hebt op Bali. Dus zet ik mijn vriendinnen met kids in voor deze blogs! Eerder schreef Nadja al deze blog over kindvriendelijke restaurants op Bali. En nu heb ik vriendin Inge gevraagd, die met haar heerlijke dochter Femmie en vriendlief naar Bali vertrok. Lees je mee?
Inge: “Toen wij besloten om tickets te boeken naar Bali was onze dochter net vijf maanden oud. Inmiddels is ze ruim een jaar, zijn we terug van Bali en hebben we dit alledrie overleefd…
Hoe te ‘overleven’ op Bali met een kind?
De vliegreis
Onze dochter is écht (ik overdrijf niet, believe me) een makkelijk kind en uiteindelijk zou ze toch eens moeten gaan slapen, was mijn mantra. Dat deed ze ook, na een HEEL. LANGE. TIJD. Alledrie moe en verhit kwamen we zonder haar (!) koffer en buggy bij ons eerste hotel op Bali aan.
Eerste stop: Balangan
We kozen voor dit surfersplaatsje om niet te ver te moeten rijden vanaf het vliegveld na de lange reis. Ons hutje in het Flower Bud Bungalow had een kinderbedje met klamboe, een douche in de buitenlucht en een prachtig zwembad. Prima om de eerste dagen bij te komen. Het stand was lastig te bereiken maar hè, lang leve de onverwoestbare Koelstra buggy. Bijgekomen en heerlijk gegeten op het strand met uitzicht op de onvermoeibare surfers.
Tweede stop: Ubud
Ubud was stop twee van onze Grande Vacantione Bali. Vanaf Balangan ongeveer 2,5 uur rijden. Een fijne, maar drukke stad.
Hotel Bije Bisma Sari is een paradijsje in het drukke Ubud. Slechts vijf minuten lopen van de hoofdstraat (heet & druk) maar je kijkt toch als je een suite boekt op de rijstvelden en een zwembad uit. Het ontbijt was niet fantastisch, op de pancakes na, maar dat was eigenlijk nergens heel bijzonder. Genoeg leuke eettentjes in de buurt!
Jungle Fish, Ubud
Meeting met onze I Love Health/Bali Dais bij Jungle Fish (Love!) waar de rode bank voor genoeg vermaak zorgde bij onze kleine dragon en het zwembad heerlijk verkoelend was tijdens another hot day. Het mooiste uitzicht van Ubud, wat mij betreft, met een heerlijk uitgebreide menukaart.
>>Lees hier die blog over Jungle Fish, Ubud>>
Ubud market
De Ubud market is zelfs om 8:30 uur al heet. Vreemde luchtjes en kleine doorgangen maakten het een uitdaging en tel hierbij de fijne maar dan toch te grote buggy bij op en na 20 minuten kozen we eieren voor ons geld. Wandelen door de rijstvelden hebben we niet gedaan, maar wel koffie gedronken met uitzicht op de mooie Tegalalang velden. In de straat van ons hotel werden we bijna als sterren onthaald zodra ze ons met de buggy zagen aankomen bij Black Pearl. Aanrader om te eten! Ook hier: kinderstoelen.
Wel of geen buggy mee naar Bali?
Op voorhand twijfelden we of we een buggy mee zouden nemen. Veel Bali-gangers raadden het ons af want slechte of geen stoepen. Ik kan je verzekeren, een flink wat wegende 1-jarige (zware botten) in 34 graden is twee minuten leuk, en eigenlijk na minuut 3 al niet te doen. Buggy mee dus! Stoepen vielen mee. Vriendlief en ik raakten bedreven in buggyhossen: stoepranden op en af, trappetjes in tempels en het omzeilen van gewoon een gat in de weg; als ie maar stevig is.
Stop 3 en 4: Sanur en Nusa Lembongan
Sanur werd het eindpunt van onze vakantie. Dit was met een reden; Sanur ligt in de buurt van het vliegveld en we wilden niet uren in de auto zitten voordat de lange reis naar huis volgde. Het plan: nachtje Sanur, vanuit daar met de boot naar Nusa Lembongan waar we een paar nachten slapen, terug naar Sanur voor een nacht en dan naar het vliegveld voor de terugreis.
Veel mensen zijn laaiend over Sanur, een wat grotere stad, maar wij vonden het niet heel spannend. Wel goede koffie bij Stiff Chilli na een stevige ochtendwandeling, drie (!) keer gegeten bij Lilla Pantai op het strand (met kinderstoelen!)
Maar meer nog keken we uit naar Nusa Lembongan. De boottocht (30 minuten vanuit Sanur) vond ik spannend, ik zeg het eerlijk. Maar we hebben het overleefd.
>>Lees hier de blog over met de boot naar Nusa Lembongan>>
We sliepen in Mola Mola. Dat vond ik op Booking en mw. Oppelaar herself heeft hier geslapen en was tevree, dus dit werd onze bestemming. Je vindt Mola Mola in Mushroom Bay, een rustige baai waar kindlief niet op het strand zou worden gesmakt door de golven. Want die zijn er niet, yes! De hutjes zijn prachtig, praktisch op het strand (met seaview, kleine meerprijs), zonder koelkast, maar met het mooiste uitzicht. Wel een steile trap naar beneden naar de douche en toilet en dus minder geschikt voor kindjes die al lopen. Voor onze dame op de heup prima te doen. Ook hier écht lekker eten, net als bij Hai Bar & Grill in dezelfde baai.
Wat te doen op Nusa?
Met de boot naar Manta Bay (kind met mama aan boord en papa aan de snorkel), naar de allermooiste zonsondergang bij Devil’s Tear kijken en eten bij Dream Beach restaurant, waarna je met pick-up weer bij je hotel wordt afgezet. Een dagje decadent zwemmen en lunchen bij Mahagiri Resort (buggy in de pick-up en gaan) is een aanrader. Ze hebben heerlijke wraps en burgers want ook wij konden na drie weken geen nasi goreng meer zien, en onze vriendin at patatjes alsof ze de queen herself was. Iedereen blij. Ondanks de berichten over Nusa Lembongan vond ik de status van de wegen hier beter dan menig stoepje in Sanur.
Wat we meenamen naar Nusa Lembongan?
Een trolley met spullen voor de kleine en onze twee rugzakken met wat kleding en toiletartikelen, haar buggy en Deryan-cot. De rest bleef ‘achter’ in Sanur.
Bali met kind conclusie
We zouden zonder nadenken direct weer gaan. Ja, de reis is pittig en ook wij als nieuwe ouders hadden eigenlijk geen idee waar we aan begonnen. Het voelde goed en dit in combi met een makkelijke dreumes besloot we het gewoon te doen.
Onze tips?
- Volg je gevoel en plan niet te krap. Na een ochtend reizen deden we de rest van de dag niets meer dan zwemmen en eten. Kind de volgende dag weer fit en papa en mama ook.
- Buggy? Altijd doen. Al is het maar om een slaperig kind in te kunnen laten slapen of te eten te kunnen geven. Niet overal zijn kinderstoelen namelijk.
- Schaf een Deryan-cot aan. Dit lichtgewicht (2 kilo!) (slaap)tentje is in- en uit elkaar geflopt voor je er erg in hebt en geen mier die erin komt.
- De taxiritten waren soms lang, maar goed te doen. Waar we de eerste keer bijna hysterisch werden bij de aanblik los neergezette kinderstoel op de achterbank die met geen mogelijkheid vast te krijgen was (‘u vroeg toch om een kinderstoel?’), zat dochterlief na een week tussen ons in en heel soms zelfs op de grond. Zo gaat het gewoon daar. Ze rijden zachtjes, iedereen houdt rekening met elkaar (karma-rijden, zo is ons verteld) en of het door de vakantieflow komt of niet, je gaat erin mee.
Wij hebben alles bezocht wat we wilden; tempels, heel veel treden naar beneden voor de Git Git watervallen, het ruige Devil’s Tear; prima te doen.
Balinezen zijn dol op kids
En wat ons verteld was bleek echt waar; Balinezen zijn echt kindergek. Als wij onze hoofdgerechten aten en mevrouw echt geen zin meer had om in de kinderstoel te blijven zitten, dan werd ze op de arm genomen en kwam ze zwaaiend voorbij met een tot roos gevouwen servet, een aardbei, nog een stuk kroepoek of ging ze samen met de serveersters naar de ‘fiesh’ kijken. Blub. Ik moest me de eerste avond inhouden om niet achter de dames aan te rennen (want het is wel mijn kind!) maar zolang ze in ons zicht was, was het goed.
Gebruik je gezonde verstand en geniet, want Bali is echt een paradijs. Ook met een kind!
Ben jij ook naar Bali gegaan met een kind? Deel je ervaring, tips en adviezen in de comments. Daar zijn alle ouders vast blij mee!
Liefs,
Inge
Wij zijn ook met ons zoontje (toen 1,5) in Bali geweest. Ook goed bevallen:) Tip van ons: neem je kind mee in de draagzak (tula), wij droegen hem op onze rug. Hij vond het heerlijk en ze kunnen alles goed zien en kunnen er ook heerlijk in slapen.
Dank je wel voor de tip! Sounds good & handig 🙂
Wat een vervelende negatieve manier van schrijven heb jij zeg, doodvermoeiend.