De eerste keer op Bali. Voor sommigen een droom, omdat zij er nog nooit zijn geweest maar er zóóó graag heen willen. Voor anderen een droom, omdat zij er al zo vaak zijn geweest. Ik val onder de eerste categorie. Geïnspireerd door I Love Bali vertrok ik begin oktober naar Bali. En dit is wat mij als eerste opviel.
Dit is een gastblog van NinaRosa, copywriter & graphic designer, sinds heel kort wonend op het mooie Bali!
- Heftig verkeer en links rijden
Op het vliegveld dacht ik dat de taxichauffeur de deur voor mij opendeed. Ik knikte vriendelijk, hij keek verward. Toen zat ik dus op de bestuurdersstoel. Blijken ze hier links te rijden, met het stuur aan de rechterkant. Oeps! Het verkeer hier is ook heel heftig. Als Google Maps in Nederland aangeeft dat een route 20 minuten zal duren, zal die ook echt 20 minuten duren. Op z’n minst 18 en maximaal 25 minuten. Maar hier kan zo’n route weleens een uur duren. Het verkeer is echt chaos. Er rijden ook veel meer scooters, waarvoor mijn ouders mij al hadden gewaarschuwd. Nee, pap en mam, ik heb er niet op gereden en dat ga ik ook niet doen.
2. Intens geïnteresseerd in Indo’s
Mijn familie is Indonesisch. Waar ze precies vandaan komen en wat hun historie is? Ik heb geen idee. Je bent de zesde Indo die het vraagt. Zodra ze erachter komen dat jij iets van Indonesisch bloed in je hebt, willen ze alles weten. Want misschien komt hun familie er ook wel vandaan en hebben jullie banden. Blijkbaar komt mijn familie uit Java (vanwege de achternaam) en daar komt de familie van de taxichauffeur ook vandaan.
3. Obsessie met wit zijn
Bepaalde producten vond ik zonde van mijn bagageruimte, zoals dagcrème en zonnebrand. Fatale fout. Pas na vier supermarkten vond ik er eentje met zonnebrand zónder witmakingsspul. Dit is dus het omgekeerde van bronzer. Ik heb het even nagevraagd. Bruin zijn is een teken van armoede, want dat betekent dat je in de buitenlucht werkt en dus geen coole baan hebt. Daarom willen ze hier allemaal een zo wit mogelijke huid hebben. Sinds ik dat weet, heb ik er even op gelet. Er zijn hier echt bizar veel witmakingsspullen. Van dagcrème tot bodylotion, van zeep tot gezichtsreiniger: werkelijk alles vermeldt trots op de verpakking de huid witter te maken.
4. Goedkoop (maar echt)
Ik was een beetje sceptisch over dat goedkope aspect van Bali. Iedereen zei ook dat Thailand goedkoop was en daar heb ik er toch €800,- doorheen gejaagd in 12 dagen. Natuurlijk is dat relatief nog steeds niet veel, maar ik hoorde dat mensen in Thailand een maand of soms wel twee maanden van €800,- konden leven. Maar Bali is écht een stuk goedkoper naar mijn beleving. Zo had ik voor de lunch een heuze goreng platter: gefrituurde tempeh, tofu, banaan en gemengde groenten. Van alles twee. €0,63 kostte mij dat en ik zat een paar uur later nog steeds vol. Een mango voor €0,25 en een hele trots bananen voor €0,55… niet normaal goedkoop. Toen ik een zak noten van €4,- wilde kopen, vroeg de cassière zelfs of ik het wel zeker wist.
>>In deze blog 3 tips voor goedkoop maar super fijn slapen in Canggu!>>
5. Oprechte mensen
De mensen zijn zo lief! De taxichauffeur is inmiddels mijn beste vriend. Sinds hij weet dat ik fan ben van fruit en groenten, stelt hij voor om langs leuke marktjes of kraampjes te gaan. Terwijl ik een grote supermarkt verken, wacht hij lekker buiten met een sigaretje en dat vindt hij helemaal niet erg. Alle mensen hier zijn oprecht geïnteresseerd in mij en mijn reisplannen, ook de vrouwtjes van de massages en de man van de bananenstand.
6. Ongedwongen en relaxed
Na een half jaar in Australië en vier maanden in Nieuw-Zeeland te hebben gewoond, dacht ik wel te weten wat een laidback levensstijl is. Mis! Het kan dus nog veel relaxter. De sfeer hier is ongedwongen, vriendelijk, open en ze leven hier echt bij de dag. Iedereen gaat er heel makkelijk om mee. Als ik aan mijn huisgenoten vraag wat ze morgen gaan doen, weten ze dat niet. Surfen, en dan zien ze wel. Heerlijk.
7. Vrouwen dragen weinig make-up
De vrouwen die in Nederland geen make-up dragen, kan ik op één handje tellen. De “natural look” is nu een trend, maar dat betekent vooral dat vrouwen elke drie weken een dagje weinig make-up dragen. Hier is dat anders. Vrouwen op Bali dragen echt weinig make-up. Vooralsnog krijgen ze het voor elkaar om er super verzorgd uit te zien. Glanzende zwarte lokken, een stralende huid en prachtige nagels. Zij komen er prima mee weg. Ga ik ook eens proberen.
Zo, dat zijn ze, mijn eerste indrukken van Bali!
Wat viel jou op toen je hier voor het eerst kwam?
Groetjes,
NinaRosa
Hhrlijk om weer over je reizen te lezen
FIJN!
Leuk om te lezen! Ik vertrek maandag voor de eerste keer naar Bali, waar ik 3 weken rondtrek, dus zulke tips zijn meer dan welkom! Ik heb er enorm zin in.
Veel plezier!